wybierz wszystkie wiersze do kopiowaniadla każdego wierszainicjuj nowy ciąg zawierający wyrażenie INSERTwybierz nowy klucz główny w bazie...
Pokaż mi serce nie opętane zwodniczymi marzeniami, a pokażę ci człowieka szczęśliwego.
Fragment ten wymaga 1+ (2*ilość wierszy) odwołań do bazy danych. Pierwsze wywołanie pobiera wszystkie wiersze i następnie dla każdego z nich jest potrzebne jedno wywołanie do wygenerowania nowego klucza głównego i jedno dla wykonania instrukcji INSERT. Cały fragment można zredukować do jednego wyrażenia SQL wykonywanego w całości przez bazę danych:INSERT INTO tabela SELECT sequence.nextval AS PRIMARY KEY, inne_pola FROM tabela
Wyrażenie to opiera się na generatorze sekwencji do wygenerowania nowego klucza głównego, który to mechanizm musi posiadać baza danych, ale pokazuje w jaki sposób wykorzystując odpowiednio SQL można uniknąć pisania sporej ilości kodu oraz poprawić wydajność aplikacji. Jeżeli zdarzy ci się pisać kod formatujący, filtrujący bądź sortujący dane pobierane z bazy danych, przyjrzyj się dokładniej swojemu zapytaniu SQL. Możesz skorzystać z wbudowanych funkcji bazy danych lub zastosować bardziej skomplikowany kod SQL do osiągnięcia oczekiwanych wyników.
W jednym z ostatnich projektów musiałem posortować wiersze opisujące personel w oparciu o różnicę wieku licząc od określonej daty. Na przykład, musiałem określić pozycję rekordu osoby w oparciu o to, jak bardzo jej wiek jest zbliżony do 30 lat. Dodatkowo każdej osobie przypisywana była wartość, będącą liczbą od 0 do 10, obliczana w oparciu o to jak blisko wiek osoby jest zbliżony do założonych wymagań wiekowych. Każdy, którego wiek był oddalony od założonego o więcej niż 10 lat otrzymywał tą samą ocenę. Poniższe wyrażenie może wyglądać na dosyć skomplikowane, ale otrzymujemy wszystkie potrzebne dane bez potrzeby pisania dodatkowego kodu manipulującego wynikami:
SELECT concat (firstname, ' ', surneme) as fullname,
ROUND(MAX(0, (10-ABS((30-ROUND(((TO_DAYS(NOW()) - TO_DAYS(birthdate))/365)))))))
AS age_dif FROM persons ORDER BY age_diff DESC
Każdy z wierszy wyniku zawiera imię i nazwisko osoby oraz liczbę oznaczającą żądaną wartość. Wszystko czego potrzebujemy, to w pętli odczytać wyniki i wyświetlić je na ekranie. Na początku wyniku znajdą się osoby o wieku najbliższym 30 lat.
Jednym z najważniejszych problemów przypisaniu aplikacji dla WWW jest użycie właściwych narzędzi i właściwych ludzi do realizacji poszczególnych fragmentów projektu. Następna duża część książki, "Zarządzanie projektem przy tworzeniu aplikacji WWW" zawiera więcej informacji na temat inżynierii programowania dla aplikacji WWW.
Podsumowanie
Rozdział ten zawiera opis użycia baz danych razem z PHP. Ponieważ PHP obsługuje wiele typów baz danych, skupiliśmy się na bazie MySQL oraz dostępowi poprzez ODBC. Zamieszczona została również krótka dyskusja na temat inżynierii programowania i wykorzystaniu możliwości baz danych. Dalsze informacje na temat użycia baz danych znajdują się w rozdziałach 15, 16 i 17. Najobszerniejsze przykłady znajdują się w rozdziale 15 "Witryny oparte o bazę danych".
Rozdział 7. Sesje i stan aplikacji
Wstęp
W rozdziale 4 "Operacje na plikach" zostało przedstawione wykorzystanie plików do utrzymania stanu sesji, ale nie zawiera on ogólnego opisu problemu utrzymywania stanu. W standardowych aplikacjach stan jest automatycznie utrzymywany w zmiennych przechowywanych w pamięci komputera, plikach oraz bazach danych wykorzystywanych przez program. Stan programu jest zawsze znany, ponieważ cały model działania programu jest dosyć prosty: użytkownik uruchamia program, wykonuje swoje zadania a następnie zamyka program. Jeżeli użytkownik chwilowo przełączy zadanie a następnie powróci do niego, stan aplikacji nie zmieni się. Gdy użytkownik kończy pracę, niezbędne dane są serializowane oraz zapisywane i sesja pracy programu się kończy.
W aplikacjach WWW zarządzanie danymi sesji jest bardziej złożone. Jest to powodowane faktem, że zarówno przeglądarka jak i serwer WWW nie były projektowane do uruchamiania aplikacji WWW. Ponieważ aplikacje WWW są ze swojej natury aplikacjami wielodostępnymi, w utrzymanie sesji jest zaangażowany zarówno serwer jak i klient. Pod pojęciem klienta kryją się tutaj poszczególni użytkownicy. Serwer korzysta z danych przekazanych mu przez klientów podczas kolejnych odwołań do stron do śledzenia i utrzymywania danych sesji.
PHP pozwala na stosowanie kilka metod utrzymywania stanu sesji. W PHP4 wbudowano funkcje do obsługi sesji, ale dostępne są również moduły zewnętrzne realizujące to samo zadanie. Inną metodą jest napisanie w PHP własnego mechanizmu zarządzania sesjami.
Podstawy mechanizmu sesji
Jak napisałem we wprowadzeniu, obsługa sesji w sieci WWW wymaga współpracy pomiędzy przeglądarką klienta i serwerem WWW. Gdy sesja zaczyna się, serwer WWW tworzy unikalny identyfikator sesji (ID) i przekazuje go do klienta. Zwykle identyfikator ten jest przechowywany w cookie na komputerze klienta. Następnie przeglądarka wysyła ID do serwera razem z każdym żądaniem przesłania strony. Serwer wykorzystuje ID do odczytania i odtworzenia wszystkich potrzebnych danych aplikacji. Po zakończeniu aplikacji dane są usuwane z serwera. Na rysunku 7.1. pokazany został schemat komunikacji pomiędzy klientem a serwerem WWW (w tym przypadku jest to serwer 1U produkowany przez Penguin Computing) w przypadku rozpoczynania sesji oraz wykorzystywania zmiennych.
Rysunek 7.1. Rozpoczynanie sesji oraz użycie zmiennych sesji
Wbudowany w PHP mechanizm zarządzania sesjami
W wersji 4 do PHP wprowadzono mechanizm zarządzania sesjami. Funkcje obsługi sesji są dokładnie opisane w skorowidzu funkcji na końcu książki. Wszystkie nazwy funkcji obsługi sesji rozpoczynają się od sesion_.
Wykorzystując sesje w PHP należy wykonać następujące podstawowe operacje:
1. Rozpoczęcie sesji za pomocą session_start().
2. Zarejestrowanie nazw zmiennych sesji za pomocą session_register().
3. Użycie zmiennych sesji.