do hIWRiOP z 20 III 1930 r...

Pokaż mi serce nie opętane zwodniczymi marzeniami, a pokażę ci człowieka szczęśliwego.

(polskie t³umaczenie depeszy).
s" Tam¿e, k. 26-33. Bia³oruskie postulaty w Cerkwi prawos³awnej.
8' Informacje o zabiegach i memoria³ach organizacji bia³oruskich
w: PAM I/6. Protokó³ nr 71 posiedzenia Œw. Synodu w dniu I8 VII 1933 r.;
Tam¿e, Akta 6294/1932; A. Hirœkyj, Past#rsttvo ña ee.sfuhaeh rusyj¿kacj¿,
(w:l L' foni nezjednnnoji prawos#n2.unoj¿ cerkwy, £uck, Kowel, Kremianeæ
1934, s. 33.
15 -- 1!Aiw9zy- #sadycj¹... 22:#
224

skiego Uniwersytetu, Bia³oruska Prawos³awna Organizc#eja.Ro-
botnicza, Zwi¹zek Bia³oruskiej Prawos³awnej M³odzie¿y w \1'il-
nie, Zjednoczenie Parafialnych Grup Prawos³awnych Bia#orusi-
-^ów Diecezji Wi³eñskiej, Bia³oruski Centrosojuz i inne. Postu-
Iaty ich sprowadza³y siê do ¿¹dania: wprowadzenia do Ko:-ciola
jêzyka bia³oruskiego - w stopniu bardzo zreszt¹ ograniczonym-
w kazaniach, nauczaniu dzieci religii, w kontaktach ksiê¿y z lud-
noœci¹, w administracji cerkievvnej (jêzykiem liturgicznym pozo-
staæ mia³ jêzyk starocerkiewny); wydania bia³oruskich modlitew-
ników i podrêczników do religii; obsadzania parafii z ludr.oœci¹
bialorusk¹ ksiê¿mi Bia³orusinami i w zwi¹zku z tym odpowied-
niego przygotowywania ksiê¿y przez seminarium wileñskie; tak-
townego, nie obra¿aj¹cego uczuæ narodowych ludnoœci zachowa-
nia ksiê¿y Rcsjan: wprowadzenie Bia³orusinów do konsystorza
wileñskiego; opareia ustroju Koœcio³a na zasadzie soborowej, zwo-
lania soboru krajowego; mo¿liwoœci zak³adania bractw; zaprzesta-
nia rewindykacji koœeio³ów, przywrócenia zlikwidowanych parafii;
rie ingerowania pañstwa w sprawy wewnêtrzne Koœcio³a.
Najbardz;c#j konkretnym dzia³aniem w tym ruchu by³y zabiegi
o oddzieln¹ parafiê bia³orusk¹ w Wilnie. Inicjatorami tych za-
biegów, prowadzonych w latach 192E-1930, byli dyrektor ¿ pre-
fekt l#ia³oruskiego gimnazjum w Wilnie. l# Tajpierw podjêto sta-
:a#ia o utworzenie parafii przy niewielkiej cerkwi Piatnickiej;
w której odbywa³y siê nzbo¿eñstwa dla m³odzie¿y gimnazjum
bia³oruskiego. Ministerstwo wyznañ nie wyrazi³o jednak zgod#,
na utworzenie jeszeze je#.nej parafii, zawiadamiaj¹c jednak me-
tropolitê, ¿e natomia#t nie mia³oby zastrze¿eñ przeciwko oddaniu
Bia³orusinom jednej z ju¿ istniej¹cych w Wilnie parafii #". Metrc-
polita uzna³ stanowisko ministerstwa za odpowiedŸ odmown¹ na
¿¹dania Bia³orusinów Ae. Wkrótce jednak sami Bia³orusini doszli
do wniosku, ¿e parafia przy cerkwi Piatnickiej nie zaspokoi³aby
ich potrzeb i zaczêli domagaæ siê parafii przy zamo¿nej, wiêkszej
i znajduj¹cej siê w eentrum Wilna cerkwi Miko³ajewskiej.
z'V imieniu gimnazjum bia³oruskiego oraz szeregu organizacji spo-
³ecznych wys³ane zosta³y odpowiednie memoria³y do Ministe:-
ss PAM, Akta 20/1930. Pismo MWRiOP do arebpa Teodozjusza z 26 I11
1929 (odpis).
# PAM I/1. PI-otokó³ nr 20 posiedzenia Sw. Synodu w dniu 22 III 1930.
# stwa Wyznañ Religijnyeh #' oraz do metropolity "# o przydzia³
cerkwi Miko³ajewskiej i zezwolenie na utworzenie nowej parafu.
Synod, na posiedzeniu 22 marca 1930 r. - kieruj¹c siê opini¹
arcybiskupa wileziskiego Teodozjusza, który uwa¿al, ¿e takiej
potrzeby nie ma, or#az znajduj¹c siê pod naciskiem zainteresowa-
nych kó³ rosyjskich w Wilnie, które wystosowa³y do metropolity
odpowiednie memoria³y#z - uzna³ ¿e ¿#dania Bia³orusinów s,
4
zbyt wygórowane. Postanowi³ wiêc pozostawiæ im cerkiew Piat-
nick¹, a póŸniej rozpatrzyæ mo¿liwoœæ oddania im jeszez# jednej
# eerkwi - Konstantyno-Michaj³owskiej - niewielkiej i znajdu-
j¹cej siê nie w tak eksponowanym miejscu#:t. Ostatecznie wiêc
zabiegi Bia³orusinów o parafiê skoñezy³y siê niepowodzenie#zz.
#yæ mo¿e, ¿e przyczyn¹ tego by³ fakt, ¿e - jak pisa³ wojewoda
i do ministra wyznañ - "nie zosta³y zanotowane jakieœ masowt#
objawy ruchu w kierunku bia³orutenizaeji nabo¿eñstw", i ¿e
, by³y to postulaty jedynie przywódeów bialoruskieh, a nie ¿yczc-
nie szerszyeh rzesz luc³noœci 94.
'i W bia³oruskim ruchu eerkiewnym #vyraŸnie wystêpowa³ kon-
i f2ikt ró¿nyeh drobnych organizacji - domagaj¹cych siê pewnyeh
# ustêpstw w kierunku bia³orutenizacji Koœcio³a - z ordynariuszem
# diecez i wileñskie Teodoz uszem który przeciwstawial si zmia-
I :iom w ehurakterze Koœcio³a. Synod, jak to wynika z protokoló=v
I jego posiedzeñ, bardzo liczy³ siê ze stanowiskiem arcybisku#a wi-
I leñskiego, a nawet stwierdzi³, ¿e "konieczne jest po³o¿ye kres wy-
# st¹pieniom Bia³o usinów szerz¹eym w ¿yciu Ce#k##i ##smutê##
i ##razstrojstwo## równoczeœnie jednak, obawiaj¹c siê niepoko-
I jów w Koœciele zastanawia³ siê nad potrzeb¹ i mo¿li#voœei¹ reali-
"o AAN, MWRiOP 953, k. 6. Memoria³ ludnoœci bia³oruskiej uu ##IVVRiOP
z 13 XII 1929.
Q1 PAM, Akta 20/193Q. Proœba przedstawicieli biu³oruskich organizacji
kulturalno-spo³ecznych.
E# Tam¿e, Memoria³ wileñskiej organizaeji "Russkoje Narodnoje Objed-
Copyright (c) 2009 Pokaż mi serce nie opętane zwodniczymi marzeniami, a pokażę ci człowieka szczęśliwego. | Powered by Wordpress. Fresh News Theme by WooThemes - Premium Wordpress Themes.