ďťż

tk - œrednia temperatura promieniowania (temperatura termometru kulistego),ts - temperatura termometru suchego...

Pokaż mi serce nie opętane zwodniczymi marzeniami, a pokażę ci człowieka szczęśliwego.


Dopuszczalne wartoœci WBGT zależš od ciężkoœci pracy i stopnia adaptacji. Przedstawiono je w tabeli 13.1. Występujšcy termin "osoba zaaklimatyzowana" oznacza pracownika, który w œrodowisku goršcym przebywał co najmniej 7 dni.
Tabela 13.1. Dopuszczalne wartoœci wskaŸnika WBGT. (Tabela opracowana na podstawie danych zamieszczonych w Dz.U. nr 69 z 1989 r.)
Wartoœć wskaŸnika WBGT w °C Stopień ciężkoœci
pracy osoba zaaklimatyzowana osoba niezaaklimatyzowana Spoczynek 33 32 Praca lekka 30 29
Praca umiarko
wana 28 26 ruch powietrza ruch powietrza odczuwalny nieodczuwalny odczuwalny nieodczuwalny
Praca ciężka 25 26 22 23 Praca b. ciężka 23 25 18 20
13.1.1.2. Œrodowisko zimne
Podczas przebywania w zimnym œrodowisku organizm stara się zmniejszyć utratę ciepła. Następuje skurcz naczyń włosowatych i odpływ krwi do wnętrza organizmu. Skóra staje się chłodniejsza, dzięki czemu wypromieniowywanie ciepła staje się również mniejsze. Objawem zimna jest skurcz mięœni przywłosowych, powodujšcy wystšpienie tzw. gęsiej skórki. U zwierzšt taki odruch ochronny
232
powoduje nastroszenie futra, co zmniejsza przewodnoœć cieplnš. Na następnym etapie dołšcza się drżenie mięœniowe - mimowolne ruchy mięœni, pozwalajšce na wytworzenie dodatkowej iloœci energii cieplnej. Reakcje naczynioruchowe skóry głowy sš wyjštkowo słabe. W spoczynku i temperaturze otoczenia 4°C tylko z tej częœci ciała człowiek traci około 40% ciepła. Nadmiernej utracie ciepła należy zapobiegać stosujšc odpowiednie ubrania ochronne. Ubrania takie powinny być przepuszczalne dla powietrza i pary wodnej. Stosowane czasami okrycia wykonane z materiałów plastycznych lub gumowanych, nie przepuszczajšc pary wodnej, jednoczeœnie nie dopuszczajš do odparowania potu wydzielajšcego się podczas pracy. Dochodzi wówczas do skraplania się par potu pod powierzchniš okrycia, do przemoczenia tkanin i szybszej utraty ciepła.
Wskutek hipotermii człowiek traci œwiadomoœć częœciowo lub zupełnie. Oddychanie ulega zwolnieniu lub zatrzymaniu. Pojawia się bradykardia, zaburzenia rytmu serca, wreszcie zatrzymanie kršżenia. Ratujšc należy przede wszystkim przywrócić akcję serca i wyrównać zaburzenia elektrolitowe. Chorego najlepiej okryć termoodbijajšcym kocem. Zbyt szybkie ogrzewanie całego ciała jest niewskazane, gdyż może być przyczynš migotania komór. Z analizy przebiegu katastrof morskich wynika, że czas przeżycia rozbitków zależy głównie od temperatury wody. Œmierć jest najczęœciej wynikiem nie utonięcia, lecz ochłodzenia. W temperaturze wody 0°C czas przeżycia wynosi ok. 1 godziny, w 15°C - 6 godzin, w temperaturze powyżej 20°C kilkanaœcie i więcej godzin, zależnie od osobniczej wrażliwoœci. Dla zwiększenia możliwoœci przeżycia, w razie niebezpieczeństwa zatonięcia statku, należy ciepło się ubrać i dopiero na ubranie założyć pasy ratunkowe. Gruba warstwa ubrania nawet w zimnej wodzie w istotny sposób zmniejsza ucieczkę ciepła.
W miejscowym ochłodzeniu częœci ciała oceny dokonuje się za pomocš wskaŸnika siły chłodzšcej powietrza WCI (Wind Chill Index). Do wyznaczenia tego wskaŸnika należy znać prędkoœć ruchu powietrza V w m/s oraz temperaturę otoczenia ta (w stopniach Celsjusza). WCI oblicza się z wzoru:
WCI = (10,45 + 10~ - v) (33 -ta).
Dla WCI poniżej 1200 dozwolona jest ekspozycja cišgła, dla WCI powyżej 2000 ekspozycja jest zabroniona, nawet w warunkach awaryjnych. Dopuszczal
Dozwolony czas ekspozycji
WCI < 1200 Ekspoz c 1200 WCI<2000 Ekspozycja
~ 25 .E 20
U Ń 15 O
y 1O d
Ó 5 N
U O I
WCI
WCI32000 ( Eksporycja zabroniono rxiw~et w worunkaCh
Ryc.13.1. Dozwolone czasy ekspozycji w zimnym œrodowisku pracy. (Wg danych Dz.tl. nr 3 z 1995 r.).
233
ne czasy ekspozycji dla zakresów WCI 1200-2000 można odczytać z wykresu na rycinie 13.1.
W przypadku ochłodzenia całego organizmu można posługiwać się w ocenie wskaŸnikiem wymaganej ciepłochronnoœci odzieży IREQ. Obliczenie wskaŸnika, który podaje ciepłochronnoœć w jednostkach clo, jest dosyć złożone, wymaga takich pomiarów, jak w przypadku wskaŸnika WBGT, a ponadto uwzględnienia wydatku energetycznego wykonywanej pracy. Dokładny sposób obliczeń wskaŸników WCI i IREQ podano w Polskiej Normie PN-87/N-08009.
13.1.2. Promieniowanie elektromagnetyczne
13.1.2.1. Promieniowanie podczerwone
Promieniowanie podczerwone (IR) obejmuje zakres fal elektromagnetycznych od 0,8 do 100 ~m (a nawet do 1000 ~m = 1 mm). ródłami tego promieniowania sš w warunkach pracy wszystkie ciała podgrzane do względnie wysokich temperatur. Na promieniowanie podczerwone narażeni sš m.in. pracownicy odlewni, stalowni, wydmuchiwacze szkła w hutach, palacze kotłowni, pracownicy siłowni na statkach, spawacze.
Pochłonięte przez ciało promienie podczerwone zamieniajš się w energię cieplnš i powodujš podwyższenie temperatury tkanek. Cały zakres promieniowania podczerwonego podzielono na podzakresy A, B i C, które obejmujš następujšce długoœci fal:
IR-A 0,78-1,4 gm IR-B 1,4 --4,0 ~m
IR-C 4,0 -100(1000) ~m
Zakresy te wyróżniono umownie ze względu na ich różnš głębokoœć przenikania w głšb ciała. Podczerwień A (tzw. krótka) przenika ciało na głębokoœć kilkunastu centymetrów. Podczerwień B przenika skórę na głębokoœć 1-2 cm, a podczerwień C zatrzymuje się praktycznie na samej powierzchni. Im temperatura Ÿródła wysyłajšcego promienie podczerwone jest wyższa, tym większy jest względny udział promieniowania A, a mniejszy B i C. Duża częœć promieniowania słonecznego stanowi zakres A. Jest go również dosyć dużo w widmie wysyłanym przez roztopione metale i roztopione szkło. Jednakże w większoœci Ÿródeł przemysłowych przeważa IR-B i IR-C.
Wpływ na organizm zależeć będzie od długoœci fali, natężenia promieniowania, wielkoœci napromieniowanej powierzchni i od czasu ekspozycji. IR-B i IR-C, przenikajšc ciało na niewielkš głębokoœć, powodujš znaczne przegrzanie napromieniowanej częœci ciała. W zależnoœci od czasu i natężenia może dojœć do miejscowego oparzenia. Powstaje bolesny, rozlany rumień skóry
234
i obrzęk. W natężeniu 2-3 cal/cm2/min oparzenie może wystšpić po I min, w 4 cal/cmz/min po 30 s, a w 10 cal/cm2/min już po 5 s.
IR-A wnika głęboko w ciało i dzięki temu podwyższenie temperatury nie jest tak duże, gdyż taka sama iloœć energii zostaje pochłonięta przez wiekszš masę niż ~ przypadku IR-B lub IR-C. Głęboko położone tkanki zwykle znacznie lepiej sš ~.hłodzone przez przepływajšcš krew. Dostarczenie tš drogš dużej iloœci ciepła może doprowadzić do przegrzania organizmu, rzadziej natomiast może być przyczynš oparzeń. Pochłonięcie dużej iloœci energii przez czaszkę może wywołać zespół udaru słonecznego z objawami oponowymi w wyniku przekrwienia mózgu.
Copyright (c) 2009 Pokaż mi serce nie opętane zwodniczymi marzeniami, a pokażę ci człowieka szczęśliwego. | Powered by Wordpress. Fresh News Theme by WooThemes - Premium Wordpress Themes.