odrobinie starań może to być najpiękniejszy gabinet w budynku, taki, który na każdym wchodzącym wywrze niezatarte wrażenie...

Pokaż mi serce nie opętane zwodniczymi marzeniami, a pokażę ci człowieka szczęśliwego.

Nieźle jak na kogoś, kto wszedł na polityczną scenę zaledwie
sześć krótkich lat temu, powiedziała do siebie. Ale od samego
początku spodziewała się, że tak będzie, a w przyszłości oczekiwała
jeszcze więcej, chociaż jej przyjęcie do Rady nie spotkało się z
jednogłośnym poparciem.
Wielu niedoszłych politycznych luminarzy oskarżało głowę
państwa Borska Fey'lyę, że zbytnio starał się o poparcie bogatego
rodu Kuatów. Inni sugerowali, że Shesh dała się ponieść żądzy władzy
i odwróciła się plecami do tych samych spraw, dzięki którym zaszła tak
wysoko. Jeśli będzie ulegać Fey'lyi - jak głosiła plotka - co stanie się z jej namiętną troską o potrzebujących, patronatem ekonomicznym
zubożałych światów, nieukrywanym podziwem dla rycerzy Jedi i
wszystkiego, co sobÄ… reprezentowali?
Uśmiechnęła się jeszcze szerzej, rozważając te pytania.
Ostatecznie udowodni, jak bardzo mylili siÄ™ w stosunku do niej i jak
doskonale potrafiła podtrzymywać złudzenia.
Rozległ się brzęczyk biurowego komunikatora.
- Pani senator Shesh - odezwała się sekretarka. - Przyszedł komo-
dor Brand.
Shesh spojrzała na zegarek : - Niech wejdzie - powiedziała.
Wstała, wygładziła czarną spódnicę opływającą miękko jej długie
nogi i wyprosiła roboty z gabinetu. Zanim Brand wszedł, siedziała już
przy biurku.
- Komodor Brand - powitała go z uśmiechem i wyciągnęła dłoń
ponad blatem. - Cudownie znów pana widzieć.
Sztywny, ponury funkcjonariusz o spojrzeniu kogoÅ›, kto uznaje
wyłącznie własne poglądy, zdjął czapkę i uścisnął wyciągniętą dłoń tak
wytwornie, jak tylko potrafił, po czym usiadł w fotelu, usiłując przyjąć
jak najwygodniejszÄ… pozycjÄ™.
Shesh szerokim gestem ogarnęła pokój.
- Proszę wybaczyć ten nieład. Właśnie się wprowadziłam. Brand
uciekł spojrzeniem w bok.
- GratulujÄ™ nominacji do Rady, pani senator - bÄ…knÄ…Å‚.
- Mogę tylko mieć nadzieję, że stanę na wysokości zadania - po-
wiedziała z udanym patosem. Brand pochylił się do przodu.
- Wojna przyspiesza promocję tych, którzy najlepiej nadają się na
przywódców. Jestem pewien, że przewyższy pani wszelkie
oczekiwania.
- Dziękuję panu, komodorze... - zawiesiła na chwilę głos. - Czemu
zawdzięczam zaszczyt pańskich odwiedzin? Brand odchrząknął
znaczÄ…co.
- Chodzi o sytuację na Korelii, pani senator. Shesh skinęła głową.
- Uruchomienie stacji Centerpoint. Moim zdaniem to bardzo roz-
sÄ…dna decyzja.
- A zatem nie obawia się pani możliwych... reperkusji?
- Na przykład uzbrojonej i niebezpiecznej Korelii? Oczywiście, że
nie. Dobrze chroniona Korelia to korzyść dla całego Jądra. Brand
przez dłuższą chwilę przyglądał się jej w zadumie.
- To prawda. Ale co by się stało, gdybym powiedział pani, że jesz-
cze więcej można zyskać skłaniając, Yuzzhan do ataku na Korelię?
Uniosła jedną brew.
- Czy pan naprawdę próbuje mi to dać do zrozumienia? Bo jeśli
tak... to niezależnie od tego, że sama zasiadam w Radzie Bezpieczeń-
stwa i Wywiadu, będę zmuszona natychmiast przedstawić tę sprawę Radzie.
- Siły Defensywne zamierzają zrobić to samo, pani senator - po-
spiesznie zapewnił ją Brand. - Niestety, muszę stwierdzić, że stoimy
przed pewnym dylematem.
- Dylematem... - powtórzyła Shesh.
- Jeśli przyjmiemy, że uda nam się zwabić Yuzzhan na Korelię,
musimy być pewni, że zdołamy ich tam pokonać i to na dobre. Nie
chcielibyśmy sprawiać wrażenia, że zbieramy statki wokół Korelii, ale
będziemy musieli zabrać je z Bothawui i kilku innych systemów,
również do tej pory chronionych, by zebrać armadę odpowiedniej
wielkości.
Shehs milczała przez chwilę.
- Obawia się pan - rzekła wreszcie - że Rada odmówi usankcjono-
wania jakiegokolwiek działania, które mogłoby spowodować zagroże-
nie dla Bothawui i innych światów. Żeby jednak osiągnąć cel, będzie
musiało to wyglądać tak, jakby Bothawui była chroniona ze szkodą dla