W zawiadomieniu muszą być zawarte niezbędne dane o ukonstytuowanym komitecie wyborczym: jego nazwa i jej skrót oraz adres siedziby komitetu, a także dane o osobach...

Pokaż mi serce nie opętane zwodniczymi marzeniami, a pokażę ci człowieka szczęśliwego.

Do zawiadomienia muszą też być załączone oświadczenia pełnomocników o przyjęciu pełnomocnictw oraz wykaz co najmniej l tysiąca podpisów wyborców, którzy poparli utworzenie komitetu. W wykazie tym wymienione muszą być imiona, nazwiska, adresy zamieszkania oraz numery ewidencyjne PESEL wyborców, którzy złożyli własnoręcznie podpis potwierdzający poparcie dla utworzonego komitetu wyborczego wyborców.
Utworzenie komitetu wyborczego wyborców niezbędne jest w przypadku zgłaszania niezależnego bądź niezrzeszonego kandydata na senatora.
W wyborach do Senatu przeprowadzanych w latach 90. zawsze zgłaszano ponad 100 takich wolnych strzelców i lokalnych osobistości mających ambicje uzyskania - z reguły bez powodzenia - miejsca w drugiej izbie parlamentu, popieranych przez nieliczne miejscowe wspólnoty (np. stowarzyszenia miłośników danego regionu). Procedura zgłaszania takich kandydatów na senatora w świetle przepisów Ordynacji 2001 jest bardziej złożona niż w trakcie obowiązywania Ordynacji wyborczej do Senatu z 1991 r.
Obowiązek zawiadomienia Państwowej Komisji Wyborczej o powołaniu komitetu wyborczego wyborców utworzonego w celu zgłoszenia lokalnego kandydata na senatora może stanowić istotne utrudnienie. Zawiadomienie można przesłać pocztą, ale musi ono na czas
dotrzeć do Państwowej Komisji Wyborczej. Jeśli PKW nie otrzyma zawiadomienia o utworzeniu komitetu wyborczego wyborców do 50. dnia przed dniem wyborów, to wnioskodawcy praktycznie będą mieli zamkniętą drogę do zgłoszenia kandydata na senatora. Jeśli zaś Państwowa Komisja Wyborcza wyda postanowienie o przyjęciu zawiadomienia, to taki komitet wyborców -jak każdy inny komitet wyborczy - podlega rygorom ustanowionym w Ordynacji 2001, w tym obowiązkowi rozliczenia się z rozporządzania środkami przeznaczonymi na prowadzenie kampanii wyborczej, stosownie do zasad określonych wart. 107-128.
Szczególnie ważne i brzemienne w skutkach są zasady określone w art. 104. W myśl postanowień tego artykułu odpowiedzialność za niespłacone długi komitetu wyborczego wyborców ponoszą solidarnie osoby, które utworzyły ten komitet i wchodzą (lub wchodziły) w jego skład.
Art. 99.1. Nazwa komitetu wyborczego partii politycznej zawiera wyrazy „komitet wyborczy" oraz nazwę partii politycznej. Nazwa komitetu wyborczego partii politycznej może zawierać również skrót nazwy tej partii.
2. Nazwa koalicyjnego komitetu wyborczego zawiera wyrazy „koalicyjny komitet wyborczy" oraz nazwę koalicji wyborczej.
3. Nazwa komitetu wyborczego wyborców obok wyrazów „komitet wyborczy wyborców" powinna zawierać określenie odróżniające od innych komitetów.
W urzędowej nazwie komitetu wyborczego obok wyrazów komitet wyborczy musi znaleźć się określenie jego charakteru, tzn. wskazanie, czy jest to komitet partii politycznej, czy komitet koalicji wyborczej czy też komitet wyborców, oraz jego nazwa odróżniająca go od innych komitetów wyborczych.
Komitet wyborczy partii politycznej musi zawierać nazwę tej partii, a koalicyjny komitet wyborczy nazwę koalicji wyborczej. Nazwa komitetu wyborczego wyborców powinna zawierać jakieś dookreśle-nie. W przypadku lokalnych komitetów wyborczych wyborców zgłaszających kandydata na senatora w nazwie komitetu zazwyczaj pojawia się nazwisko kandydata albo organizacji, która go promuje.
Art. 100.1. Nazwa, skrót nazwy i symbol graficzny komitetu wyborczego korzysta z ochrony prawnej przewidzianej dla dóbr osobistych.
149
148
PRZEPISY WSPÓLNE
N^ruLiiL.
2. Nazwa, skrót nazwy i symbol graficzny koalicyjnego komitetu wyborczego oraz komitetu wyborczego wyborców muszą odróżniać się wyraźnie od nazw, skrótów nazw i symboli graficznych innych koalicyjnych komitetów wyborczych oraz komitetów wyborczych wyborców.
3. Nazwa i skrót nazwy komitetu wyborczego wyborców muszą odróżniać się wyraźnie, z zastrzeżeniem ust. 4, od nazw i skrótów nazw partii politycznych i organizacji społecznych wpisany< h do ewidencji prowadzonych przez właściwy organ ewidencji.
4. Nazwa i skrót nazwy komitetu wyborczego utworzonego przez wyborców zrzeszonych w zarejestrowanych organizacjach mniejszości narodowych mogą być tożsame z nazwą i skrótem nazwy tej organizacji. Przepis art. 134 ust. l zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
Nazwy komitetów wyborczych, skróty tych nazw oraz symbole graficzne (logo) komitetu objęte są ochroną prawną przewidzianą dla dóbr osobistych i znaków firmowych. Muszą one odróżniać się wyraźnie od używanych przez inne komitety wyborcze. Tym samym, w świetle przepisów Ordynacji 2001, nie może powtórzyć się sytuacja z 1997 r, kiedy to dwa komitety wyborcze ugrupowań emerytów i rencistów posługiwały się identycznym skrótem swojej nazwy.
Komitety wyborcze wyborców nie mogą również posługiwać się nazwami lub skrótami nazw zastrzeżonymi prawnie dla partii politycznych bądź organizacji społecznych. Wyjątek stanowi nazwa komitetu wyborczego utworzonego przez wyborców zrzeszonych w zarejestrowanych organizacjach mniejszości narodowych. W tym wypadku nazwa i skrót nazwy komitetu mogą być tożsame z nazwą lub skrótem nazwy tej organizacji pod warunkiem, że komitet ten przedłoży Państwowej Komisji Wyborczej dokument odpowiedniego organu statutowego organizacji mniejszości narodowej potwierdzający utworzenie komitetu przez wyborców będących jej członkami (art. 134 ust. 1). Innymi słowy organizacja taka musi wyrazić zgodę na działanie komitetu wyborczego pod jej szyldem.
Art. 101. Pełnomocnicy wyborczy komitetów wyborczych, o których mowa w art. 96 ust. 2 pkt l, art. 97 ust. 6 pkt l i art. 98 ust. 2 pkt l, zwani są dalej „pełnomocnikami wyborczymi".
Osoba, która posiada ogólne pełnomocnictwa do reprezentowania komitetu wyborczego i wykonywania w jego imieniu czynno-150 ści prawnych, przede wszystkim związanych z rejestracją kandyda-
KOMITETY WYBORCZE
tów na posłów lub senatora, ale z wyjątkiem czynności związanych z pozyskiwaniem i wydatkowaniem środków przeznaczonych na prowadzenie przez komitet kampanii wyborczej, nosi nazwę pełnomocnika wyborczego komitetu wyborczego. W pozostałych artykułach Ordynacji 2001 ustawodawca posłużył się skróconym określeniem pełnomocnik wyborczy w celu odróżnienia go od innego pełnomocnika komitetu wyborczego, mianowicie pełnomocnika finansowego.
Pełnomocnik wyborczy, zgodnie z art. 109 ust. 2 pkt 2, nie może być jednocześnie pełnomocnikiem finansowym.
Art. 102.1. Jeżeli zawiadomienie:
1) o którym mowa w art. 96 ust. 2,
Copyright (c) 2009 Pokaż mi serce nie opętane zwodniczymi marzeniami, a pokażę ci człowieka szczęśliwego. | Powered by Wordpress. Fresh News Theme by WooThemes - Premium Wordpress Themes.