zamiary, a inni potrafiš w odpowiedni sposób nam na to odpowiadać...
PokaĹź mi serce nie opÄtane zwodniczymi marzeniami, a pokaĹźÄ ci czĹowieka szczÄĹliwego.
Wyobramysobie rzeczywistoć społecznš, w której potrafimy odczytywać jedynie emocje
pierwotne strach, gniew, zadowolenie, smutek i zdziwienie. wiatu temu
brakowałoby subtelnoci i bogactwa uczuć, w które obfituje nasze codzienne życie,
lecz, co ważniejsze, bardzo trudno byłoby tworzyć i utrzymywać złożone, płynne i
silne interakcje, struktury społeczne oraz symbole kulturowe, które porzšdkujš ludzkie
społeczeństwo.
Z socjologicznego punktu widzenia przyswojenie sobie owych zdolnoci poprzez
interakcje z innymi pozwala nam uczestniczyć we wcišż ewoluujšcych strukturach
społecznej organizacji. Każdy z nas jest kim niepowtarzalnym, jeli wemiemy pod
uwagę kierujšce nami motywy, dyrektywy kulturowe, koncepcję własnego ,.ja",
umiejętnoci wykonywania różnych ról oraz zdolnoć do wyrażania uczuć i emocji.
Ale owe zdolnoci każdy z nas musi mieć, choćby na minimalnym poziomie, bo
inaczej społeczeństwo nie mogłoby istnieć. I to włanie jest najważniejsze w
socjologii, praca socjologa polega bowiem na dšżeniu do zrozumienia, co sprawia, że
istniejš więzi społeczne, a społeczeństwo jest w okrelony sposób zorganizowane. A
zatem dynamika socjalizacji, która prowadzi do nabycia tych podstawowych
zdolnoci, ma istotne znaczenie dla zrozumienia nie tylko siebie jako pojedynczego
człowieka, ale także funkcjonowania społeczeństwa.
78
Tabela 6.1. Różnorodnoć ludzkich
emocji
EMOCJE (CZUCIA) PIERWOTNE:
Szczęcie, strach, gniew, smutek, zdziwienie
NIEKTÓRE WARIANTY PIERWOTNYCH EMOCJI:
Szczęcie zadowolenie, duma, miłoć,
Strach niepokój, obawa, niechęć, wstręt,
Gniew pogarda, awersja, agresywnoć,
Smutek rezygnacja, nuda, żal
Zdziwienie zaskoczenie, przestrach, osłupienie
NIEKTÓRE POŁĽCZENIEA PIERWOTNYCH EMOCJI:
Szczęcie (plus inne) wdzięcznoć (strach),
Nadzieja (strach)
Zemsta (gniew)
Nostalgia (smutek)
Radoć (zdziwienie)
Strach (plus inne)
Groza (szczęcie)
Wina (gniew)
Zawić (gniew)
Depresja (smutek)
Wciekłoć (zdziwienie)
Gorycz) smutek)
Smutek (plus inne)
Tęsknota (szczęcie)
Ufnoć (strach)
Żal (smutek)
Nuda (gniew)
Zakłopotanie (zdziwienie)
Zdziwienie (plus inne)
Zadowolenie (szczęcie)
Oburzenie (strach)
Rozgoryczenie (gniew_
Rozczarowanie (smutek)
PROCES SOCJALIZACJI
Kiedy się urodzilimy, bylimy
narcystycznymi, raczej aspołecznymi
drobinami. Żšdalimy różnych rzeczy
i chcielimy mieć je natychmiast. Jeli
czego nie dostalimy, płakalimy i
krzyczelimy. Ale tuż po urodzeniu
się dziecka rozpoczyna się proces
socjalizacji, który ma poskromić ów
narcyzm dziecko od razu lšduje"
w strukturze społecznej w
szpitalu, domu, w rodzinie gdzie
musi wchodzić w interakcje i radzić
sobie z innymi ludmi
pielęgniarkš, matkš, ojcem i innymi.
Tak zaczyna się trwajšcy całe życie
proces interakcji w coraz bardziej
różnorodnych kontekstach, i to
włanie w trakcie owych interakcji
kształtuje się motywacja, system
symboli kulturowych (język,
wartoci, przekonania, normy),
pojęcie własnego ja", odrębny styl
wykonywania ról oraz wiele
skłonnoci emocjonalnych.
Socjalizacja obejmuje kilka
oczywistych, niemniej bardzo
istotnych zasad. Jedna z nich polega
na tym, że wczesna socjalizacja ma
znacznie większy wpływ na
formowanie się naszych ludzkich
cech aniżeli póniejsza. Filozof John
Locke twierdził, że noworodek jest
jak biała, czysta karta, na której
pierwsze dowiadczenia zostawiajš
trwałe lady. Jest to lekka przesada,
ponieważ niemowlę nic jest tak
całkiem czyste". W rzeczywistoci
bowiem posiada wiele biologicznych
skłonnoci i umiejętnoci, które
wpisane" sš w jego organizm. Toteż
możemy być narcystycznš drobinš,
ale na pewno nie jestemy czyci",
ponieważ przynajmniej w minimalnym
stopniu posiadamy biologiczne
potrzeby i popędy, złożone neurony,
wiele gruczołów hormonalnych,
zestaw pierwotnych emocji,
minimalnš potrzebę przynależnoci i
wiele upionych biologicznych
możliwoci, które wkrótce się
ujawniš (zob. ryć. 6. l). A ponieważ
musimy zaspokajać swoje potrzeby i
urzeczywistniać tkwišce w nas
możliwoci za porednictwem reakcji
innych osób, musimy wchodzić z
nimi w interakcje. Kiedy się lego
nauczymy, potrafimy wówczas
odczytywać gesty innych ludzi i
zdobywamy pierwszy obraz samego
siebie dzięki zwierciadłu", które
stanowiš dla nas otaczajšce nas
osoby (Cooley, 1909). Zaczynamy
zdawać sobie sprawę z oczekiwań
innych osób i dowiadczać
pierwszych kontaktów /. kodami
kulturowymi:
rozwijamy nasze własne sposoby
przekazywania informacji za pomocš
gestów oraz wykonywania ról, które
majš umożliwiać i ułatwiać nam
postępowanie z innymi ludmi;
zaczynamy kanalizować i kierować
swojš energię w sposób, który
przerodzi się w końcu w trwałe
motywacje; poszerzamy także zakres
naszych emocji. Ponieważ nie mamy
żadnych dowiadczeń w zakresie
interakcji społecznych, nie mamy
poza tymi emocjami, z którymi
przyszlimy na wiat ani
ukształtowanego sposobu grania ról,
ani koncepcji własnego ja", ani
motywów, ani kultury, ani uczuć,
które pomogłyby nam w pierwszych
społecznych kontaktach. Dlatego też
kontakty te majš ogromny wpływ na
rozwój naszych podstawowych
dyspozycji i umiejętnoci.
Inna podstawowa zasada socjalizacji
polega na tym, że interakcja z
osobami ważnymi takimi, z
którym nawišzujemy zwišzek
emocjonalny ma na nas o wiele
większy wpływ aniżeli kontakty z
pozostałymi ludmi (Sullivan, 1953).
Oczywicie na poczštku tymi
osobami ważnymi dla nas sš rodzice i
pozostali członkowie najbliższej
rodziny. W miarę jak uczymy się
wchodzić w role i tworzyć je.
zaczynamy oceniać siebie, prze-
glšdajšc się w zwierciadle gestów
otaczajšcych nas osób i przejmujemy
ich punkt widzenia. a co za tym idzie,
kody kulturowe, które one uosabiajš.
Następnie przyswajamy sobie
okrelony styl odgrywania ról i
prezentowania siebie innym,