– Twój bankowy slang i skróty nie robią na mnie wrażenia – przerwał mu Bertone...

Pokaż mi serce nie opętane zwodniczymi marzeniami, a pokażę ci człowieka szczęśliwego.

– Wierzysz
w to, co ci powiedziała Kayla?
– Tak, jasne. Nie jest wcale taka bystra. Słyszałeś, jak próbowała wymusić na mnie podwyżkę.
Wydaje jej się, że dostanie to, czego chce, więc dlaczego miałaby kłamać?
– Czy ten jej chłopak zamienił choćby słowo z wysokim mężczyzną, który był z nastolatkiem?
Foley zamrugał.
– Tak, a skąd wiesz?
– Ten mężczyzna to Joe Faroe, agent St. Kilda Consulting.
– Nigdy o nich nie słyszałem.
– Nie słyszałeś o wielu rzeczach, które mogą cię zabić.
Foley poruszył się niespokojnie.
– A gdzie jest Gabriel? Myślałem, że miał zająć się Kaylą, kiedy wyjdzie z restauracji.
– Gabriel i Ukrainiec zostali aresztowani, zanim zdążyli ją dopaść.
– Co?! – Foley oparł się o deskę rozdzielczą, jakby go zamroczyło. – Jak?
– Nieważne, jak. Jakby nie było, policja i St. Kilda wyświadczyli ci przysługę.
Foley uniósł brwi w niemym pytaniu.
– Gdyby zginęła, zanim zdążyłaby podać ci hasło, zabiłbym cię osobiście z dużą przyjemnością
– poinformował go Bertone.
– Zmyliłeś mnie, Andre.
– Zmyliłoby cię nawet dziecko opóźnione w rozwoju. St. Kilda najwyraźniej ma wtyczkę w
banku. To ty?
– Chyba żartujesz?
Bertone powiedział coś po rosyjsku i przeszedł znów na angielski.
– Ty jesteś za cienki, więc zakładam, że to Kayla donosi St. Kilda.
Foley pokręcił głową i nerwowo potarł dłońmi o dżinsy.
– Skoro ja nic nie wiem o tej St. Kilda, to skąd ona by wiedziałaby? – spytał. – Pewnie mogłaby
być tajniakiem, ale to przecież nie ma sensu. Cholera, nic nie ma sensu. To nie jest mój świat.
– Teraz jest.
Foley rytmicznie pocierał dłońmi dżinsy.
– Jesteś pewien, że ten wysoki facet nie był agentem federalnym? To by miało sens.
– Gdyby federalni coś szykowali, wiedziałbym o tym. – Bertone zapalił cygaro. – St. Kilda
Consulting jest prywatna.
– Prywatna? Chyba żartujesz.
– Niestety nie. – Bertone zaciągnął się i wypuścił dym, napełniając samochód intensywnym
zapachem.
Foley chciał przyciskiem otworzyć okno. Nic z tego. Spojrzał na kluczyk, ale nie miał dość
odwagi, żeby naruszyć przestrzeń Bertone'a.
– St. Kilda Consulting ma klasę i dobrych sponsorów. – Andre wydmuchał kolejną porcję dymu
i patrzył, jak Foley się krzywi. – Wynajął ich afrykański rząd, który niedługo zostanie obalony przez
powstanie wywołane w sąsiednim kraju.
– A kogo to obchodzi? – mruknął Foley. – To Afryka, na litość boską.
– Właśnie. W Afryce takie rzeczy dzieją się bez przerwy. Niestety, ten rząd zaangażował
prywatną firmę, żeby reprezentowała jego interesy na światowej scenie.
– Kosztowne.
– O wiele tańsze niż wojna. I jak do tej pory St. Kilda nieźle sobie radzi. To głównie z ich
powodu musiałem posłużyć się tobą i twoim bankiem.
– Chryste! – Foley ukrył twarz w dłoniach. W co ty mnie wciągnąłeś! W jakąś międzynarodową
aferę szpiegowską? Nie chcę w tym być ani chwili dłużej!
– A ja marzę, żeby wyciągnąć moje pieniądze z twojego banku – odparł Bertone.
Foley odetchnął z ulgą.
– Bo wtedy będę mógł cię zabić – dodał Bertone.
Fole zadrżał.
– Widzę, że uważnie mnie słuchałeś – skomentował Andre. – Zainwestowałem ponad sto
milionów dolarów w rozgrywkę, która może przynieść zyski, jakich sobie nie wyobrażasz. Zapewniłem
sobie pomoc urzędników w różnych krajach, między innymi w twoim. Mam kontakty z
międzynarodowymi korporacjami takiego kalibru, że wszystkie pieniądze twojego banku wypadłby na
ich tle blado. Ale żeby interes się udał, muszą zginąć ludzie. Zakładam, że nie chcesz znaleźć się wśród
martwych. Mam rację?
Na czoło Foleya wystąpił pot.
– Cholera, tak. Tkwię w tym po uszy, ale muszę utrzymać się na powierzchni.
– Zaczynasz myśleć – stwierdził Bertone,

– Twój bankowy slang i skróty nie robią na mnie wrażenia – przerwał mu Bertone...

Pokaż mi serce nie opętane zwodniczymi marzeniami, a pokażę ci człowieka szczęśliwego.

Podobne